বনৰীয়া সূর্যমুখী

মানস জ্যোতি চেতিয়া

বনৰীয়া সূর্যমুখী বুলি কয় তোমাক সিহঁতে
কিন্তু মইতো তোমাক বনৰীয়া-ঘৰচীয়াৰ বাচ-বিচাৰ কৰা নাছিলো !
মই এতিয়াও পাহৰি যোৱা নাই ... তুমি সেই প্রজাতিৰে অংশ ।
পৃথিৱীৰ পৰা কি পালা কি নাপালা…?!
তেনে এটা প্ৰশ্নৰ পিচত পথভ্ৰষ্ট হ'বলৈ এৰি দিলা কিয়…?!
হয়তো তুমি বুজিলা পোৱাতকৈ দিয়াৰ মূল্য… !
ক'ত পোহৰ-আন্ধাৰ পাৰ কৰিলা...একে সূর্য একে চন্দ্রৰ তলত...
ক'ত চিনাকি অচিনাকি কৃট-পতংগ, পক্ষী… এ
চুহি নিলে তোমাৰ মৌ, তোমাৰ ফল… দি গ'ল এমুঠি আশা…
হয়তো তুমি বিচাৰিছিলা তোমাৰ ৰেণু-ফল বোৰৰ বিস্তাৰন…
কিন্তু তুমি সুখী … সিহঁতৰ সুখবোৰলৈ চাই… !
তুমি কৃতজ্ঞ… তোমাৰ চাৰিওফালৰ কাঁটইটীয়া গোলাপবোৰলৈ !
আৰু অপতৃণবোৰ ...! সিহঁতকো ভাল পাবলৈ শিকিলা…!
হাঃ হাঃ হাঃ… তুমি এতিয়াও পাহৰি যোৱা নাই আপেক্ষীকতাবাদ…!
সিহঁতো জীয়াই থাকিৱ বিচাৰে একে পৃথিৱীৰ তলত…. ।