আঃ কি জয়াল ৰাতি

অৰুনজ্যোতি দাস

মাজনিশাৰ নিস্তব্ধতা ভাঙি
বাজি উঠে মোৰ গাঁৱৰ পথত
গিৰিপ-গাৰাপ বুট জোতাৰ
গহীন শৱদ ।

মাজে মাজে তন্দ্ৰা ভাঙে
কুকুৰ জাকৰ ভুক্ ভুকনিয়ে

কলপাতত নিয়ৰ সৰাৰ ছন্দ ভেদি
নৈৰ সিপাৰে যেতিয়া নিশাটো শুই পৰে,

আঘোণৰ শেঁতা-শেতেলীত
ঠেতুৱৈ ধৰা বতাহত তেতিয়া
ভাঁহি আহে ঘন কুঁৱলীৰ
নীৰৱ উচুপনি ;

আঃ কি জয়াল ৰাতি!